6 september - De twee zekerheden volgens Roy

In het leven is niets met 100% zeker te voorspellen. Maar het gezegde in Nederland zegt dat er twee echte zekerheden zijn. De 1e is dat je ook weer dood gaat. De 2e is dat je hoe dan ook belasting betaald.

De meeste inwoners van het dorpje Anlong Khong denken daar heel anders over. Die hebben er maar 1. Het woord belasting, daar hebben ze hier nooit van gehoord. Dit werd duidelijk tijdens de vergadering met de dorps chief.

Onder de inwoners van Anlong Khong heerst een hele grote niets voor niets mentaliteit. Ze doen niet snel iets zonder daarvoor iets terug te willen en bijdragen aan een groter geheel (de gemeenschap) zien zij (nog) niet als voordeel. Het is ieder voor zich en belasting betalen zit hierdoor nog niet in hun systeem.
Dat is logisch omdat ze het heel zwaar hebben om in hun enige twee primaire levensbehoeftes te voorzien. Namelijk: op de eerste plaats eten en op de tweede plaats onderdak. De meeste mensen in Anlong Khong kunnen hier nauwelijks aan voldoen. Onderwijs, medische hulp en alle andere sociale voorzieningen vallen daarom al onder secundaire levensbehoefte. Vandaar dat bij het woord “belasting” de hakken van menig dorpsbewoner in het zand gaan staan. Food First! Die hebben tot op heden genoeg zorgen aan zekerheid 1 gehad.

Niet dat wij er in Nederland nu heel blij mee zijn, maar wij willen toch ook zekerheid nummer 2 in gaan voeren. (Sorry Anlong Khong!)

In Anlong Kong zijn er door verschillende hulporganisaties uit verschillende landen voorzieningen gebouwd. Meestal zorgen ze nog voor een paar jaar onderhoud. Maar in slechtere tijden haken sponsoren soms af. Omdat het personeel en het onderhoud van de voorzieningen niet meer worden betaald, komen de gebouwen leeg te staan en wordt bijvoorbeeld een drinkwaterpomp niet meer gerepareerd wanneer deze stuk gaat.

Daarom denk ik dat het van groot belang dat er in de toekomst een democratisch verkozen dorps comité komt, die naar een soort van belastingsysteem werken. Waarbij de inwoners een klein bedrag betalen, of wanneer ze dit niet kunnen bijvoorbeeld een paar uurtjes werk aan het onderhoud van de sociale voorzieningen in het dorp. Zodat de projecten duurzaam worden en dorp zich echt zelfstandig kan ontwikkelen.

Om dit voor elkaar te krijgen is er nog een hele lange weg te gaan. Je hebt namelijk eerst het vertrouwen te winnen bij de chief omdat hij met een democratie een hoop zeggenschap verliest en ten tweede zijn ook de inwoners hier totaal nog niet aan gewend.

Wij willen met het “ Pass a pig project” de eerste stap zetten in de goede richting om de inwoners te laten wennen aan een dorps comité die de zeggenschap en het toezicht heeft op dit project. Als de inwoners eenmaal gewend zijn aan dit systeem kan het comité uitgebreid worden met zaken zoals vuilnis, onderwijs en waterbeheer.

Het Pass a Pig systeem is een bestaand concept wat al door andere organisaties over de hele wereld is ingevoerd en als erg succesvol en duurzaam kan worden beschouwd.
Het is de bedoeling dat een aantal families uit het dorp een vrouwelijk dier krijgt geschonken.( in dit geval een varken) In ruil hiervoor moeten ze het dier zelf verzorgen en zorgen voor nageslacht. Als bijvoorbeeld een varken 8 biggen krijgt moeten ze hiervan twee vrouwelijke biggetjes schenken aan twee andere families. Het comité ziet er op toe dat de regels van het project worden nageleefd en helpt bij eventuele problemen.

Wij doen nu ons uiterste best dit project te laten slagen. Het comité is opgericht en we proberen restaurants over te halen om overgebleven eten te bewaren wat dan door de deelnemers opgehaald kan worden.

We hebben niet veel tijd meer, maar het gaat ons zeker lukken!
Word vervolgd....