Ervaringsverslagen deelnemers - Hoe was het?

Weer terug in Nederland kijken Mirna, Lisa, Roy en Werner terug op hun tijd in Cambodja. Lees hier hun ervaringsverslagen.

-----

Lisa:

‘Ge-wél-dig!’ zeg ik als mensen mij vragen hoe ik het heb gehad in Cambodja.

Pas in augustus hoorde ik dat ik in september nog mee kon met deze reis. Het leek me meteen heel leuk, maar ik vond het wel heel erg spannend. Gelukkig heb ik besloten om wel mee te gaan en achteraf kan ik zeggen dat dat een van de beste beslissingen is die ik ooit heb genomen! Het was zó een mooie ervaring!

Ik houd heel erg van reizen, van het leren kennen van andere culturen. Het liefst wil ik de hele wereld nog zien! Wat ik zo leuk vond aan dit project, is dat je echt met de mensen daar samenwerkt, met hen moet communiceren. Als je gewoon op vakantie bent in een land, dan zie je alles wel maar je maakt het niet echt mee, je bekijkt het van een afstandje. Wij hebben er midden in gezeten en dat vond ik echt super om mee te maken.

Omdat we met een klein groepje waren hebben we minder fysiek werk verricht; graven met z’n vieren heeft niet heel veel zin. Daarom hebben we andere dingen gedaan zoals het introduceren van de TippyTap, tandenborstels uitdelen en het varkensproject opzetten. Eerst dacht ik dat ik liever meer had gegraven. We waren namelijk best veel tijd kwijt aan brainstormen, dingen op papier zetten, overleggen en bespreken hoe we dingen het best aan konden pakken enz. Eigenlijk ben ik daar niet zo’n fan van en doordat ik geen directe resultaten zag werd ik er een beetje moe van. Toen we echter de TippyTap gingen introduceren gaf dat weer energie om door te gaan! Er kwamen veel meer mensen dan ik had verwacht en iedereen was ook oprecht geïnteresseerd. Dat hadden wij toch maar even mooi voor elkaar gekregen!

Het voorbereidende werk is misschien minder leuk, maar wel heel erg leerzaam en ook belangrijk om zoiets te laten slagen, dat heb ik toen wel geleerd.

Over ontwikkelingswerk zelf heb ik geleerd dat je in moet kunnen leven in de mensen waar het project betrekking op heeft. Je kunt niet even langskomen en je westerse ideeën opleggen, dat werkt niet! Zo zagen wij voor ons hoe de bevolking van Anlong Khong een soort belasting zou kunnen gaan betalen. Daarvan kunnen dan de vuilnismannen betaald worden enz. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Sina vertelde ons dat de inwoners geen geld uit willen geven aan dingen als ze geen direct resultaat daarvan zien. De dorpelingen zijn arm en hebben al moeite om in de primaire levensbehoeften te voorzien, dan gaan ze geen belasting betalen! Toen ik dat hoorde ging ik eigenlijk pas echt goed om me heen kijken en bedacht ik hoe arm Cambodja is. Zelfs in Phnom Penh, wat toch een vrij grote stad is, zie je overal om je heen armoede en eigenlijk bijna geen luxe. Het is zo anders dan bij ons in Nederland. Niet alleen de armoede hoor, ook gewoon de cultuur. Dat laatste hebben we gezien door gewoon 3 weken bezig te zijn in Anlong Khong en om ons heen te kijken, maar natuurlijk ook door de uitstapjes naar Tuol Sleng, de killing fields en de tempels bij Siem Reap. Ik vond het leuk dat we ook een beetje toerist speelden op de manier.

Ik vond deze reis echt prachtig, het was een ervaring voor het leven. Het heeft mijn plannen ook veranderd. Ik heb nu een tussenjaar en had bedacht om in januari voor drie maanden naar Londen te gaan om engels te leren. Daarna wilde ik dan nog een maand of twee rond gaan reizen. Het hele Londen-idee laat ik nu varen. Omdat ik heb gezien hoe mooi het is om te reizen én iets goeds te kunnen doen vind ik het zonde van de tijd om 3 maanden in een westerse stad te gaan zitten. Ik wil de wereld zien! Ik zou dan ook tegen iedereen, die de kans krijgt om aan zoiets als dit mee te doen, willen zeggen: Pak die kans met beide handen stevig vast! Je vergeet het nooit meer!

---

Werner:

Dit was de eerste keer dat ik meegedaan heb aan ontwikkelingswerk, en wist niet goed wat ik er van kon verwachten.

Ik heb het heel erg naar me zin gehad in Cambodja, en ik heb ook geen moment spijt gehad dat ik mee geweest ben.

De eerste dag dat we aangekomen waren, wist ik even niet waar ik nou beland was.

Het leek wel of alles anders was, het chaotische verkeer, de kapper die midden op straat zijn werk doet, en vooral het grote verschil tussen arm en rijk.

Even wennen dus…

De Cambodjaanse mensen zijn erg vriendelijk en gastvrij. Ondanks dat ze niet veel hebben, proberen ze toch het beste er van te maken. Ik heb nog nooit kinderen zo veel lol zien maken met een fiets.

Het blijft een arm land, waar ze nog veel hulp nodig hebben.

Het geeft dan ook een hoop voldoening als je in 3 weken tijd toch zo veel verbetering ziet.

Het leukst vind ik dan ook, dat het toch gelukt was met het varkens project.

Het was jammer weer zo snel naar huis te moeten, de tijd vloog voorbij.

Graag zou ik nog een andere keer terug komen, om de veranderingen in Cambodja te zien.

----

Roy:

Het project heeft het mogelijk kunnen maken dat de inwoners van Along Kong voortaan ook in het regenseizoen drogen voeten houden, kinderen naar school gaan, voldoende te eten krijgen en hun tanden poetsen. Vuilnis ligt niet meer op straat en wordt opgehaald. De mensen weten hoe en waarom ze hun handen moeten wassen. Vijf mensen hebben een varken en zodra Heida bevallen is in december worden dat er nog meer ;-) De mensen leren werken met een comité. En er is meer werkgelegenheid. Kortom, Along Kong is de laatste jaren ontwikkeld van sloppenwijk naar volwaardig dorp!

Mooi voor de inwoners van Along Kong, maar ook mooi voor mij. Want door al deze verschillende projecten heb ik de kans gekregen Cambodja van heel dicht te ervaren. Ik heb mensen, cultuur, smaken, en jammer genoeg ook de geuren van heel dicht bij leren kennen. Heel anders dan wanneer ik als toerist was gegaan.

Voor dat ik mij voor dit project in schreef wist ik nog helemaal niets over Cambodja. Woorden als Rode Khmer, Killing fields , Pol Pot, had ik al wel eens voorbij horen komen, maar ik kon me er nog geen voorstelling bij maken.

In Cambodja heb ik hier veel over geleerd . Mensen die ledematen missen, behoren bij het straatbeeld van Cambodja. Zij hebben mij bewust gemaakt dat deze zwarte bladzijde in de geschiedenis helemaal nog niet zo lang geleden was en dat de mens dus in principe tot vandaag de dag nog in staat is deze misselijke praktijken uit te voeren.

Tijden ons verblijf hadden we niet de luxe, comfort en privacy van thuis. In het begin dacht ik dat ik hier wel moeite mee zou krijgen maar dat viel me 100% mee. In het huis hadden we een kamer over. Deze hadden we benoemd tot het momentje voor jezelf kamertje. Raar maar waar heeft niemand hier gebruik van gemaakt.

Al met al was Cambodja voor mij dé ervaring die ik niet had willen missen!

----

Mirna:

Ik heb echt een geweldige tijd gehad in Cambodja! Ik heb het erg naar mijn zin gehad met de rest van de groep en de mensen daar. De mensen in Cambodja waren erg vriendelijk en hebben een goede dosis humor. Ik ging eigenlijk redelijk zonder verwachtingen of leerdoelen naar Cambodja toe, ik wilde mij er niet te veel op voorbreiden en daar zien hoe het er allemaal aan toe gaat zodat ik verrast kon worden.

Wat ik het leukst vond is dat we de mogelijkheid hadden om verschillende projecten uit te voeren in het dorp naast het kanalen graven. Zoals het handen wassen project, het tanden poetsen project en het varkensproject. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik veel uit mijn reis heb kunnen halen. Waar ik van heb genoten zijn alle karaoke avonden die we hebben gehad, die waren altijd supergezellig! Wat ik minder leuk vond waren alle vliegenen andere insecten, die waren echt overal..

Ik heb het ook heel gezellig gehad met Roy, Werner, Lisa en Heida, we hebben veel gelachen en lol gehad samen. Dit heeft mijn reis extra leuk gemaakt!

Wat ik over Cambodja heb geleerd is dat het een prachtig land is en dat de mensen erg aardig zijn maar dat veel draait om geld en om de eerste levensbehoeften te vervullen. Wat ik niet leuk vond aan Cambodja zijn de vele kinderen die bedelen op straat of die spullen proberen te verkopen en dat daar weinig aan gedaan wordt. Deze, en vele andere kinderen, horen naar school te gaan maar dat gebeurd niet en dat betreur ik. Ook heb ik geleerd dat het altijd anders gaat dan gepland, maar dat is niet altijd erg. Over ontwikkelingswerk heb ik geleerd dat er nog veel gedaan kan worden in een ontwikkelingsland maar dat je je moet specificeren op een bepaald onderwerp. Ik ben er achter gekomen dat er veel tijd in voorbereiding gaan zitten en dat je vaak tijd tekort komt. Hierdoor is het balngrijk om niet alles tegelijk te willen doen en goed na te denken over wat je nu daaderkelijk wilt bereiken.

Wat ik over mijzelf heb geleerd is dat dit soort projecten in het buitenland mij erg aanspreken. Ik vind het vernieuwend om in een ander te land te werken en om een andere realiteit te zien. Ik wil vaker mee doen aan dit soort projecten totdat ik klaar ben met school en misschien zelf aan de slag kan in een ontwikkelingsland. Ik ben er achter gekomen dat ik de simpelere manier van leven zonder luxe mij eigenlijk wel bevalt, het is toch weer eens wat anders om te douchen met een pannetje met regenwater en op de grond te eten! Ik vind het fijn dat ik een stukje heb kunnen bijgedragen aan de verbetering van de levens van de mensen in Anlong Khong, dit geeft mij innerlijke voldoending. Ook ben graag nuttig bezig, dit heb ik in Cambodja meer tot uiting kunnen brengen. We hebben hard gewerkt en ik heb het gevoel dat ik wat goeds heb gedaan voor een ander en daardoor voel ik mij een verrijkter mens.

Ik vergeet nooit meer het moment waarop we het zwangere varken aan Chin Sean gaven, ze was er zo blij mee en dat vond ik prachtig om te zien! Wat ik ga missen is het leuke contact met de rest van de groep. Je deelt veel met elkaar en leert elkaar in een korte tijd goed kennen, het samen delen ga ik wel een beetje missen. Wat ik niet ga missen zijn de vele uren die we hebben doorgebracht met z'n vijfen in een tuktuk :)

Wat ik tegen iemand anders zou zeggen die er over nadenkt om vrijwiligerswerk te gaan zou ik zeggen dat ze moeten doen wat bij ze past maar dat het mij zeker goed heeft bevallen! Ontwikkelingswerk heeft mijn horizon verbreed en mij meer laten zien van de wereld. Hoe anders het is in een ontwikkelingsland, de verschillende gebruiken en culturen. Maar toch zijn we allemaal op zoek naar hetzelfde. Het heeft mij geleerd dat je de mogelijkheid hebt om iemand te helpen en dat je zelf kan bepalen wat je wilt bereiken in je leven.